มันเล่นในหัวของฉันราวกับว่ามันเกิดขึ้นเมื่อคืนก่อน ฝูงชนมีชีวิตอยู่ที่อ่าว Makansutra Gluttons ’Bay ริมแม่น้ำสิงคโปร์และคิวเติบโตขึ้นเมื่อพวกเขานอนต่อหน้าแผงลอยให้อาหารเอเชียที่หลากหลาย ฉันอดไม่ได้ที่จะคิดเกี่ยวกับครั้งแรกที่ฉันเดินไปที่นี่เมื่อสามปีที่แล้ว มันเป็นคืนแรกของฉันนอกฟิลิปปินส์
ในปี 2009 ฉันเป็นหนึ่งในนักเขียนบล็อกที่ได้รับเชิญจาก Nuffnang ให้เข้าร่วมงาน Asia Pacific Blog Awards ที่จัดขึ้นในสิงคโปร์ เหตุการณ์นั้นยอดเยี่ยมมาก แต่สิ่งที่ทำให้ทริปที่น่าจดจำสำหรับฉันก็คือมันเป็นการเดินทางครั้งแรกของฉันในต่างประเทศ ในเย็นวันแรกของฉันฉันไปที่อ่าว Gluttons เพื่อทานอาหารเย็นกับผู้แทนฟิลิปปินส์คนอื่น ๆ และใช้เวลาสองสามชั่วโมงในการเดินไปรอบ ๆ บริเวณแม่น้ำ มันยังคงมีชีวิตชีวาในหัวของฉันเหมือนงานสดบนผืนผ้าใบด้วยสีที่ยังคงมีศักยภาพสูงที่จะทำให้พื้นผิวใด ๆ ที่สัมผัสกับมัน
กรอไปข้างหน้าถึงปี 2012
“ ฉันจะมีเวลาฉัน” ฉันบอกเพื่อนของฉัน CES และ ASTRID ก่อนที่ฉันจะหลบหนีออกจากกลุ่ม มันเป็นเวลาเพียงสามปี แต่ฉันไปสิงคโปร์สามครั้งก่อนการเดินทางครั้งนี้ สิงคโปร์ซึ่งเป็นเหล็กกล้าและสังเคราะห์ที่ดูเหมือนว่าจะปรากฏขึ้นหลายครั้งมักจะจัดการกับความอบอุ่นตามธรรมชาติสำหรับวิญญาณแห่งความคิดถึงอย่างฉัน บางทีฉันอาจให้คุณค่ากับมันมากเกินไปในการเป็นประเทศแรกที่ฉันไปนอกเหนือจากตัวฉันเอง หรืออาจเป็นเพราะฉันแค่รู้สึกว่าฉันอยู่ที่นี่ในช่วงกลางของตึกระฟ้าที่สูงตระหง่านและสวนสนุก ความจริงก็คือทุกครั้งที่ฉันมีแสตมป์สิงคโปร์ใหม่บนหนังสือเดินทางของฉันรัฐในเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้ไม่เคยทำให้ฉันประหลาดใจ เหมือนคืนนั้นเมื่อฉันเลือกที่จะเดินคนเดียว
ขวดแก้วขนาดเล็กที่เต็มไปด้วยของเหลวสีถูกทอร่วมกันเพื่อสร้างผ้าที่เปล่งประกายซึ่งประกอบไปด้วยโคมไฟขนาดใหญ่ที่มีชีวิตชีวาซึ่งมีสวนสาธารณะอยู่บนฝั่งแม่น้ำ แสงไฟส่องประกายราวกับเรียกทุกคน เข้ามาใกล้มากขึ้นสิ่งมีชีวิตแก้วเหล่านี้ตะโกนอยู่ในความเงียบ และฉันก็ถูกดึงดูดให้พวกเขาในทันที
โคมไฟปีใหม่จีน
โคมไฟจีนดั้งเดิม
โคมไฟแก้วขนาดใหญ่
ระยะใกล้ของขวดแก้ว
โคมไฟเพิ่มเติม
ทางเข้านิทรรศการโคมไฟ
จากระยะไกลโคมไฟสัตว์ขนาดใหญ่เหล่านี้ดูเหมือนกลุ่มดาวไม่เพียง แต่เชื่อมต่อกับจุดเท่านั้น แต่ยังรวมถึงช่องว่างในระหว่างแรเงากระจายออกไปในกาแลคซี ตรุษจีนเพิ่งจะจบลง แต่วิญญาณของมันยังคงอ้อยอิ่งอยู่ในพื้นที่ โคมไฟอาจเป็นเพียงสิ่งที่เหลืออยู่ในสิ่งที่ฉันเดิมพันเป็นเทศกาลมหาศาล อย่างไรก็ตามฝูงชนส่งพลังงานที่จำเป็นเพื่อให้กาแลคซีหมุนตัวนี้ โคมไฟสีแดงทั่วไปและรูปสัตว์ที่มีรูปร่างผิดปกติมากขึ้นกลายเป็นศูนย์กลางของการดึงดูดในจักรวาลนี้
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ดาวดวงเดียวที่นี่ ไม่ไกลออกไปแสงไฟเช่นวิญญาณที่เรืองแสงหนีผ่านหน้าต่างเล็ก ๆ ที่จุดประกายของตึกระฟ้าที่ตั้งตระหง่านอยู่เหนือแม่น้ำ พวกเขาเข้าร่วมกับแสงไฟอื่น ๆ ที่ล้อมรอบขอบของอาคารและสิ่งที่เด้งบนพื้นผิวแม่น้ำในการวาดภาพผืนผ้าใบขนาดใหญ่ของกาแลคซีจำนวนมาก รังสีเลเซอร์มาจากร่างกายทั้งสามและเรือของ Marina Bay Sands ที่มีรอยต่อเหมือนดาวหางที่ไม่แน่นอนที่ตัดผ่านความมืดขณะที่ผู้ชมมองการแสดงจักรวาลที่ส่องสว่างใน Glee
การแสดงเลเซอร์โดย Marina Bay Sands
เส้นขอบฟ้าของสิงคโปร์ในเวลากลางคืน
ฉันนั่งอยู่ในม้านั่งคอนกรีตที่พุ่งไปด้านข้างของแม่น้ำและคิดเกี่ยวกับครั้งแรกที่ฉันอยู่ที่นี่ตอนนี้และในระหว่าง ฉันปล่อยให้ตัวเองดื่มด่ำกับความคิดที่ว่าเมื่อฉันยังเป็นเด็กฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองอยู่ในประเทศอื่นกลับมาอีกครั้งแล้วครั้งเล่า ฉันไม่เคยต้องการดาวดวงใดที่ฉันบินออกนอกประเทศเพราะฉันเชื่อว่าฉันจะไปถึงดวงดาว ฉันเดาว่าฉันเพิ่งโชคดี
คำแนะนำเพิ่มเติมเกี่ยวกับ YouTube ⬇
กระทู้ที่เกี่ยวข้อง:
สวนผีเสื้อ Palawan: เสน่ห์และข้อบกพร่องในเปอร์โตปรินเซซา
สิงคโปร์: คู่มือการเดินทางงบประมาณ (อัปเดต 2014)
Plaza Mabini, Batangas City: Dusk and Dawn
สิงคโปร์ถึงมะละกาโดยรถบัสหรือรถไฟ: ข้ามชายแดน
รถยนต์เคเบิลโทรทัศน์พาโนรามาแลงกี้, มาเลเซีย: 6 สิ่งที่คาดหวัง
Asian African Carnival 2015 ในบันดุงอินโดนีเซีย
คู่มือการเดินทางของสิงคโปร์พร้อมตารางตัวอย่างและงบประมาณ
สิงคโปร์ถึงกัวลาลัมเปอร์โดยรถบัสหรือรถไฟ: ข้ามชายแดน